Աշուն... ինչքան իմաստ կա այս բառի մեջ ... երևի ոչ ոք չի կարող արտահայտել այն ինչ ես եմ զգում աշուն ասելով... Ամեն անգամ երբ դուրս եմ գալիս և տեսնում դեղնած, կարմրած ըև արդեն փտած տերևներ թվում է թե ես նրանցից մեկն եմ ...որոնք ոչ մոկի պետք չեն ինչպես ես պետք չեմ քեզ... հնարավոր է որ ես մեկ մահկանացու եմ աշխարհի համար , բայց կա մեկը ով մի ողջ աշխարհ է իմ համար.... դա ԴՈՒ ես ....
Հնարավոր է որ եթե իմանաիր թե ես ինչ եմ զգում իրականում այպես չլիներ ... երևի դու մտածում ես որ ես մեկն եմ այն հազարավոր քեզ շրջապատող տղաներից ովքեր մինչև հիմա ոչնչի լուրջ չեն վերաբերվում.... Իսկ իմ դեպքում լուրջ է ես քեզ սիրում եմ այնքան որ այդ սերը կբավականացնի մի ամբողջ սերնդի, բայց այդ սերը ես քեզ եմ նվիրում ու ինչ դրա դիմաց... Ընդամենը ստանում եմ առհամարանք ... երևի դու այն չես ինչ ես էի մտածում..... ԷԷհ այքան կուզեի ուրիշին սիրել նրան ով կգնահատեր իմ արածները կաներ իմ հետ խենթություններ ով պատրաստ կլիներ գոռալ որ սիրում է ինձ... բայց....................... դրանք ընդամենը երազներ են որորնք երբեք չեն իրականանա... այքան կուզեի որ դու նկարչուհի լինեիր..որովհետև դու այդ ժամ կտեսնեիր կյանքի գույները կտեսնեիր մարդու ներքինը մենք կունենաինք մի ուրիշ աշխարհ .... մեր գույներով մեր երազանքներով որտեղ միայն ես ու դու կլինեինք..... այո ես ու դու ... բայց հիշում ես կար ժամանակ որ չկար ես ու դու կար միայն ՄԵՆՔ.... բայց չքվեց, վերացավ, հոդս ցնդեց մենքը դու հիմա էլ իմը չես չնայած որ երբեք էլ չես եղել ... գնալով հասկանում եմ որ ոչ ոքի պետք չէ վստահել ... բայց ես վստահեցի քեզ որովհետև սիրում էի ու կսիրեմ հավատա...♥
No comments:
Post a Comment