Տես, գիշեր է ու վառվում են քաղաքի լույսերը...գիտեմ հիմա նստած ես պատուհանին ու թեյ ես խմում ազնվամորու մուրաբայով... հիշում ես? երբ իրար հետ էինք երկուսով էինք խմում.....ամեն ինչ փոխվեց հիմա դու մենակ ես թեյում...դու այդպես ուզեցիր:
Այնքան կուզեի քեզ ամուր գրկել ու ասել որ միշտ միասին կլինենք... այնքան եմ ուզում քեզ հետ ծոսել մեր ապագայի մասին... մեր երեխաների...... բայց..... ամեն ինչ վերացական է ... մենք երբեք էլ միասին չենք լինի ու չենք թեյ չենք խմի հեռուստացույցի առջև ու չենք բարկանա մեր թոռների վրա , որովհետև նրանք խանգառում են մեզ լսել լուրերը ....
Ամեն ինչ կտայի քո հետ ճանապարհորդելու համար...
Սիրում եմ քեզ հրաշքս...♥
No comments:
Post a Comment