Պատահում է քեզնից անկախ քեզ լավ ես զգում` ինքդ քեզ ժպտում ես, ջերմ ողջյունում, հարցնում որպիսությունը և դիմացինիդ օգնեցիր:
Պատահում է և հակառակը` ընկճվում ես, զայրանում ամենքի վրա ու չարանում աշխարհի հանդեպ ու հանկարծ հեռու հեռվից մի ջերմ ժպիտ սառնության մեջ, մի ջերմ ոջյուն և հարցնում են որպիսությունդ: Թեև ամենևին էլ չես ուզում ժպտալ, բայց դե չի կարելի` քաղաքավարություն է: Ինքդ քեզ ստիպում ես կեղծ ժպիտ դնել դեմքիդ բարևել և արդեն դու էլ հավատացիր քո ժպիտին: Ուրախ ես, պատրաստ ես բարևել ու ջերմացնել ժպիտով: Ուրախ եմ, ուրախ ես:
No comments:
Post a Comment